نشان داد که ارده آزمایش شده در این مطالعه به ترتیب حاوی چربی خام و کل قند است. مقدار اسید محتوای چربی خام مشابه دانه‌های کنجد بوداده دو نوع کنجد در کامرون بود.
اما بیشتر از ارده فله خام تولید شده در سوریه و سودان بود. این ممکن است به دلیل این واقعیت باشد که تهیه ارده کنجد شامل فرآیند برشته کردن است.
منجر به تا حدودی کنده شدن پوست و از دست رفتن آب می شود و بنابراین محتوای چربی خام نسبتاً افزایش می یابد. رفتار تنش برشی نسبت به سرعت برشی ارده کنجد با مقادیر مختلف آب اضافه شده در دمای 25 درجه سانتی گراد اندازه گیری شد .
نتایج نشان داد که در همان سرعت برشی، بیشترین تنش برشی را نشان داد، در حالی که کمترین تنش برشی را نشان داد. جالب توجه است.
در همین حال، مساحت حلقه تیکسوتروپیک زمانی که نسبت ارده کنجد و آب بود، که 61 برابر بزرگتر از نسبت و حدود 3 برابر بود، بیشترین مقدار را داشت.
ارده که معمولاً به عنوان سس در برخی از غذاهای محلی و دسرها استفاده می شود، نیاز به مخلوط کردن با آب قبل از مصرف دارد تا امولسیون نازکی از نوع روغن در آب تشکیل شود.
معمولاً افزودن آب به صورت تجربی انجام می شود و ثابت نگه داشتن کیفیت ارده کنجد با آب دشوار است. در این مطالعه، رفتار رئولوژیکی ارده کنجد با نسبت‌های مختلف خمیر کنجد به آب اضافه مورد بررسی قرار گرفت.
ارده کنجد تجاری اغلب چسبناک است و قبل از مصرف باید با آب مخلوط شود. معمولاً افزودن آب به صورت تجربی و عمدتاً بر اساس طعم حسی انجام می شود که برای تهیه مقدار زیادی خمیر کنجد مناسب نیست.
نمونه ارده کنجد تجاری از “رویفو اویل و چربی شرکت با مسئولیت محدود” که از دانه کنجد سفید تهیه شده بود، به دست آمد. ترکیب تقریبی آن در جدول نشان داده شده است.
