تسریع پیشرفت در این زمینه، تحقیقات بیشتری برای روشن شدن اینکه چه عواملی و چگونه عوامل حسی و شناختی در پذیرش و جذابیت غذا در میان سالمندان مبتلا به زوال عقل نقش دارند، ضروری است.
ما از همه شرکت کنندگان و کارکنان آسایشگاه درگیر بی نهایت سپاسگزاریم. مایلیم از خانم کیمیکا ایشیکاوا، خانم ماسومی هایاشی، خانم مینامی اوسومی و آقای تپی تاکمیا برای کمک و خدمات مشاوره زبان انگلیسی برای بررسی نسخه خطی قدردانی کنیم.
این کار تا حدی توسط از انجمن ژاپن برای ترویج علم پشتیبانی می شود.نتایج حاضر مشمول محدودیت هایی هستند. در ابتدا، اثرات افزودن سس تک نفره رعنا بر مصرف فینگر فود در میان افراد مسن ژاپنی مبتلا به زوال عقل تنها برای باومکوچن مورد بررسی قرار گرفت.
در حالی که باومکوچن یک میان وعده آشنا و محبوب در خانه های سالمندان ژاپنی است، مطالعات بیشتری که شامل میان وعده ها و وعده های غذایی مختلف است برای تعمیم یافته های حاضر مورد نیاز است.
ثانیاً، با پیروی از پویت و همکاران، مطالعه حاضر از تکنیک‌های مقایسه زوجی برای مقایسه انتخاب میان‌وعده‌های شرکت‌کنندگان بین گزینه‌های با و بدون سس استفاده کرد.
این ما را از بررسی دقیق تأثیر افزودن سس بر دریافت انرژی در میان افراد مسن مبتلا به زوال عقل جلوگیری می‌کند، زیرا نمی‌توانیم حدس بزنیم که اگر تنها یک گزینه ارائه شود، چه مقدار از یک میان وعده مصرف می‌شود.
بنابراین، مطالعات بیشتر بر اساس یک طرح آزمایشی دو گروهی که در آن مصرف غذای شرکت‌کنندگان ردیابی می‌شود، نیز مورد نیاز است. علاوه بر این، همچنین جبران مصرف زودتر در وعده های بعدی را در اثر افزودن سس در نظر گرفت.
برای روشن شدن میزان اثر جبرانی با افزودن سس در میان افراد مسن مبتلا به زوال عقل، اندازه گیری میزان مصرف در وعده های غذایی بعدی نیز لازم است.
ثالثاً، ارزیابی‌های روان‌شناختی، از جمله ترجیح و شدت طعم غذا، در این مطالعه اندازه‌گیری نشدند، زیرا ممکن است پاسخگویی به چنین وظایف رتبه‌بندی برای افراد مسن دارای اختلال شناختی دشوار باشد.
