شکلات مسئله مرگ و زندگی نیست، خیلی مهمتر است. شکلات تخته ای گلرود از زمان های قدیم شناخته شده بوده است، اما احتمالاً هیچ محصول دیگری این همه طرفدار و مخالف سرسخت نداشته است. از یک طرف، این عقیده وجود دارد که شکلات تأثیر مثبتی بر بدن ما دارد، از طرف دیگر، برعکس، مضر و اعتیادآور است، بنابراین استفاده از آن باید محدود شود.
با این حال، می توان با اطمینان گفت: شکلات یک “درمان” بسیار خوشمزه برای افسردگی و یک درمان ضروری برای خستگی است. دانشمندان دریافته اند که فقط استشمام عطر شکلات برای بهبود خلق و خو کافی است.
عطرسازان انگلیسی حتی ادو تویلت را با بوی این لذیذ الهی منتشر کردند. جای تعجب نیست که کارل لینائوس گیاه شناس سوئدی درخت شکلات را “کاکائو تئوبروما” نامیده است که به معنای واقعی کلمه “غذای خدایان” است.
اکنون کمی از تاریخ شکلات، در حدود 1500 سال قبل از میلاد، تمدن اولمک در مناطق پست در سواحل خلیج مکزیک در آمریکا پدید آمد. مقدار بسیار کمی از فرهنگ آنها باقی مانده است. در آن زمان، قاره بکر آمریکا، که هنوز توسط اروپایی ها کشف نشده بود، توسط سرخپوستان اولمک سکونت داشت.
این تمدن باستانی در هزاره دوم قبل از میلاد به وجود آمد. ه. در سواحل خلیج مکزیک و مدت زیادی دوام نیاورد. محققان تقریباً هیچ چیز در مورد فرهنگ اولمک نمی دانند: پس از ناپدید شدن از روی زمین، آنها شواهد بسیار کمی از خود به جای گذاشتند.
اما یکی از معدود ارجاعی که به ما رسیده است، این امکان را فراهم میکند که فرض کنیم در زبان آنها بود که کلمه کاکاوا برای اولین بار ظاهر شد و تقریباً به طور کامل صدای اصلی خود را تا روزگار ما حفظ کرد. بر این اساس، میتوان نتیجه گرفت که نوشیدنی دانههای کاکائو برای آنها کاملاً شناخته شده بود.
اکنون هیچ کس نمی تواند با قاطعیت بگوید چه کسی، کی و کجا برای اولین بار طعم شکلات را چشیده است. یک چیز به طور قطع شناخته شده است: نوشیدنی ساخته شده از میوه های درخت کاکائو به شکل اصلی آن، لازم به ذکر است که بسیار مبهم شبیه شکلات مدرن بود.
برای 1000 سال قبل از میلاد ه. تمدن ناپدید شده اولمک ها با تمدن سرخپوستان مایا جایگزین شد. آنها با فرود آمدن از فلات های شمال گواتمالا در مناطق پست، درختان کاکائو را کشف کردند و مانند پیشینیان خود شروع به کشت این گیاه و تهیه نوشیدنی از دانه های آن کردند.