تصور اینکه با این لباس به کار مشغول شوید، سخت است. دوباره فکر کن! در کانادا، این یک عمل رایج است که کلر واتاره آن را تجربه کرده است.
وقتی دانش‌آموزان کلاسی که جایگزینی‌ام را تمام می‌کردم، پیشنهاد کردند برای آخرین روز با هم یک «روز پیژامه» انجام دهند، خیلی خندیدم و آنها را جدی نگرفتم و تا آنجا پیش رفتم که پیشنهاد طنز آنها را برای همکارانم روایت کنم.
آن موقع بود که به من یاد دادند که هر از گاهی «روزهای خاص» را ترتیب می‌دهند، مثلاً روزهایی که مردم با مدل‌های موی عجیب و غریب می‌آمدند یا «روز پیژامه».
پس از اطلاع از روند این نوع روزها، با پوشیدن بهترین لباس خواب پسرانه شروع کردم. با این حال، رقابت با پوشیدن دمپایی مخملی، کلاه خواب یا پیژامه های چاپ شده «قورباغه ای» همکارانم برایم سخت بود.
والدین از قبل از برگزاری چنین رویدادی مطلع می شوند تا فرزندان خود را تشویق کنند که لباس شب مورد علاقه خود را بپوشند و اسباب بازی نوازش خود را بیاورند.
آنها همچنین درگیر هستند و مسئول آوردن مقداری غذا برای صرف صبحانه در کلاس درس هستند. معلمان اغلب نوشیدنی های گرم ارائه می دهند.
همچنین از والدین دعوت می شود تا در گروه های کوچک مطالعه کتاب مورد علاقه خود را به دانش آموزان ارائه دهند. سپس، بقیه فعالیت ها بر روی موضوع شب، لباس خواب، لباس خواب تمرکز می کنند.
به راحتی می توان بیشتر جلسات را روی این موضوع گذاشت. در اینجا چند نمونه از فعالیت هایی که در کلاس انجام داده ام یا همکارانم در مورد آنها به من گفته اند آورده شده است:
در تسلط بر زبان: برگه ارائه تسلی دهنده او، جلسه نگارش: “در وحشی ترین رویاهایم، من” در ریاضیات: تعداد پاها، چشمان تسلی دهنده ها را می شماریم.
ما یک نظرسنجی از زمان خواب دانش آموزان انجام می دهیم و همه آن را در یک نمودار قرار می دهیم. پارچه چتر نجات را با یک پتوی بزرگ با ارائه فعالیت‌های مشابه جایگزین می‌کنیم.
