سیاهدانه به دلیل پتانسیل درمانی آن به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است و دارای طیف گسترده ای از فعالیت ها است، از جمله، مدر، ضد فشار خون، ضد دیابت، ضد سرطان، تعدیل کننده سیستم ایمنی، ضد میکروبی، ضد کرم، ضد درد و ضد التهاب است.
ضد اسپاسم، ضد التهابی، ضد التهابی، برونش و خواص محافظتی کلیه به طور سنتی، دانه های N. sativa به طور گسترده برای آسم، دیابت، فشار خون بالا، تب، التهاب، برونشیت، سرگیجه، روماتیسم، اختلالات پوستی، و اختلالات گوارشی استفاده می شود.
همچنین به عنوان مقوی کبد، هضم کننده، ضد اسهال، منافذ و برای کنترل عفونت های انگلی و تقویت سیستم ایمنی استفاده می شود. گاهی به نام زیره سبز نیز شناخته می شود.
متعلق به خانواده جعفری، گونه ای کوچکتر از زیره افغانستان با طعمی متفاوت است که در غذاهای هند شمالی، پاکستانی و ایرانی استفاده می شود.
تاکنون اطلاعات علمی بسیار کمی در مورد این ادویه وجود دارد.دانه های سیاه دانه حاوی پروتئین، چربی ، کربوهیدرات ، فیبر خام و خاکستر کل هستند.
دانه‌های سیاهدانه همچنین حاوی مقدار زیادی ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلف مانند مس، فسفر، روی و آهن هستند. بسیاری از ترکیبات فعال در N. sativa شناسایی شده است.
مهمترین ترکیبات فعال N. sativa عبارتند از تیموکینون، تیموهیدروکینون، دیتیموکینون کارواکرول، 4-ترپینئول (2٪-7٪)، تی آنتول (1٪-4٪)، سسکوی ترپن لونگیفولن (1٪ – 8٪)، α-پینن، و تیمول. سیاهدانه همچنین حاوی ترکیبات دیگری مانند کارون، لیمونن، سیترونلول به مقدار کمی و دو نوع آلکالوئید.
یعنی آلکالوئیدهای ایزوکینولین (مانند نیگلی سیمین و نیگللیسیمین-N-اکسید) و آلکالوئیدهای پیرازول (مانند نیگلیلین) است. دانه های سیاهدانه همچنین حاوی α-هدرین، یک تری ترپن پنج حلقه ای محلول در آب هستند.
زیره سیاه (N. sativa) در سیستم های طب سنتی برای اختلالات پزشکی مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. سیاهدانه در طب عامیانه مراکش برای درمان دیابت استفاده می شود.
بسیاری از آزمایشات پیش بالینی و بالینی اثربخشی آن را با استفاده از روغن دانه، اسانس و ترکیب اصلی جدا شده آن TQ بررسی کرده اند این تحقیقات پشتیبانی اولیه ای را برای استفاده از آن در آسم، رینیت آلرژیک و درماتیت آتوپیک فراهم می کند.
